Porady techniczne, pytania

< 1  2  3  4 >

HYDROIZOLACYJNE ZABEZPIECZENIE FUNDAMENTÓW

(pytanie zamieszczone w MURATORZE, luty 2010)

 

Jestem na etapie przymiarek do budowy domu. Zapewne niejednokrotnie spotkaliście się z takimi osobnikami, jak ja... Naczytałem się książek, artykułów, opracowań, "oblazłem" cały Internet i uznałem..., że w dalszym ciągu niewiele wiem. Wdzięczny więc będę za usystematyzowanie mojej wiedzy. Jednego jestem pewien: fundamenty chcę zrobić według Waszych wytycznych. Proszę więc na początek o trochę wiedzy na ten temat.
Pozdrawiam
Krzysztof D. Poznań

Szanowny Panie Krzysztofie,
Głównym zagrożeniem dla podziemnych części budynków jest woda gruntowa. To ona potrafi znaleźć najmniejszą szczelinę i przedostać się do wnętrza piwnic, zawilgocić istniejące ściany fundamentowe, doprowadzić do powstawania grzybów i pleśni wewnątrz budynku.
Wszystkie czynione zabezpieczenia w postaci izolacji powłokowych z mas bitumicznych, warstw specjalistycznych pap asfaltowych, drenażu budynku mają jedno podstawowe zadanie: nie dopuścić do wniknięcia wody wewnątrz struktury budynku.
Woda gruntowa wnikając do wnętrza ściany fundamentowej powoduje, że znacznie obniża się termoizolacyjność przegrody budowlanej. W rezultacie na powierzchni ściany wewnątrz pomieszczenia potęguje się skraplanie pary wodnej zawartej w powietrzu – stwarza to wyśmienite warunki do wzrostu grzybów i pleśni.

Woda ma również zdolność do podnoszenia się w murze na znaczne wysokości wykorzystując zjawisko podciągania kapilarnego w wąskich szczelinach materiałów budowlanych. W rezultacie ściany nadziemia posiadające uszkodzoną izolację poziomą lub jej nie posiadające potrafią zostać zawilgocone nawet do wysokości jednej kondygnacji. Można temu zaradzić w bardzo prosty sposób – stosując izolację poziomą na wysokości ok. 30-tu cm nad powierzchnią terenu. Izolacja ta powinna być wykonana z jednej warstwy papy asfaltowej najlepiej na osnowie z włókniny poliestrowej , która zapewni współpracę papy z ewentualnie osiadającymi ścianami fundamentowymi.

Projektowanie każdego obiektu budowlanego powinno być poprzedzone wykonaniem aktualnych badań gruntowo – wodnych wykonanych przez wykwalifikowaną  firmę geotechniczną. Najistotniejsza jest informacja o poziomie ustabilizowanego lustra wody gruntowej.

1. Jeśli poziom wody gruntowej znajduje się głęboko poniżej poziomu posadowienia ław fundamentowych to części podziemne budynku będą w przyszłości narażone jedynie na krótkotrwałe oddziaływanie wody opadowej filtrowanej przez grunt, aż do ustabilizowanego poziomu lustra wody gruntowej. Aby zabezpieczyć się przed tego rodzaju zagrożeniem należy wykonać hydroizolację powłokową – wystarczy zabezpieczyć ściany masą bitumiczną w kilku warstwach.

2. Inaczej sprawa się przedstawia jeśli poziom wody gruntowej jest wyższy i w pewnych okresach roku – na przykład w okresie wiosennych roztopów czy jesiennej słoty – woda gruntowa potrafi się wtedy podnieść na wyższy poziom, zagrażając piwnicom budynku czy ścianom fundamentowym. Wtedy konieczne jest zastosowanie hydroizolacji wzmocnionej wykonywanym z jednej lub dwóch warstw pap asfaltowych.

3. Jeszcze gorsza sytuacja występuje jeśli poziom wody gruntowej jest stale na bardzo wysokim poziomie. Posadawianie budynków podpiwniczonych na takim terenie powinno być ograniczone do minimum a jeśli nie da się tego uniknąć to architekt na etapie projektowania budynku powinien przewidzieć hydroizolację w postaci wanny zewnętrznej szczelnej. Jakiekolwiek  działania mające na celu poprawienie hydroizolacji budynków w późniejszym okresie zazwyczaj nie przynoszą pożądanych rezultatów.

W wypadku każdego z powyżej opisanych rozwiązań zabezpieczenia hydroizolacyjne pełnią funkcję biernej linii obrony przed wodą gruntową. Ich poprawność wykonania jak również dobór odpowiednich materiałów hydroizolacyjnych warunkują, że woda gruntowa zatrzyma się na linii zastosowania materiałów hydroizolacyjnych. Jednak wraz ze wzrostem głębokości w gruncie ciśnienie wody gruntowej wzrasta. Aby nie doszło do przesiąkania wody – szczególnie na większych głębokościach- warto zastosować drenaż opaskowy budynku – czyli swego rodzaju aktywną linię obrony przed woda gruntową. Drenaż odbiera nadmiar wody z gruntu i odprowadza ją systemem rur drenarskich do odbiorników zewnętrznych: studni chłonnych, cieków wodnych, strumieni, jezior.

W zagrożeniu przed wodą gruntową istotną rolę odgrywa również rodzaj gruntu, w którym posadowiony jest budynek. Grunty przepuszczalne takie jak np. piaski zatrzymuja wodę gruntową w swojej strukturze przez bardzo krótki okres czasu – liczony raczej w godzinach a nie w dniach. Przez to oddziaływanie wody gruntowej na części podziemne budynku jest bardzo krótkie.
Inaczej sprawa przedstawia się z gruntami spoistymi czyli np. z gliną. Zatrzymuje ona wodę gruntową przez bardzo długi okres czasu – czasami przez całe miesiące narażając fundamenty na stały długotrwały kontakt z wodą gruntową.

Biorąc te wszystkie uwarunkowania pod uwagę stworzono System Bezpieczny Fundament Icopal. Zabezpiecza on kompleksowo podziemne części obiektu budowlanego przed wodą gruntową przy wstępnym określeniu warunków brzegowych rozwiązania hydroizolacyjnego uwzględniającego rodzaj gruntu i poziom wody gruntowej jak również konstrukcyjne założenia budynku.

Aby zapewnić prawidłowe działanie biernej i aktywnej linii obrony fundamentu i podziemnych części budynku System Bezpieczny Fundament Icopal oferuje zestaw perfekcyjnie dobranych i wzajemnie uzupełniających się produktów. Aby stworzyć bierną linię obrony w przypadku gdy woda gruntowa nie wywiera parcia hydrostatycznego System oferuje wysokomodyfikowaną masę Siplast Fundament Szybka Izolacja SBS, w przypadku gdy woda kontaktuje się z fundamentem przez dłuższy czas należy zastosować specjalistyczną pape produkowana z myślą o zabezpieczeniu fundamentów Fundament Szybki Profil SBS a na terenach zagrożonych promieniowaniem radonowym : Fundament Antyradon Szybki Profil SBS. Aktywna linia obrony to mata drenarska spełniająca funkcje ochrony mechanicznej hydroizolacji oraz funkcje drenarską : Icodren 10 szybki Drenaż SBS. Zabezpieczeniu murów piwnic i wnętrz budynku przed koloniami grzybów pleśniowych zapewnia preparat Grzybo–Izol Mur, zaś funkcję uszczelniania wszelkiego rodzaju spękań i dylatacji pełni wysokomodyfikowana taśma z kauczuku SBS z dodatkiem bitumu Siplast Kit Szybka Izolacja SBS. Całość oferty dopełnia płyta termoizolacyjna TERMOPIR zapewniająca znakomite parametry termoizolacyjne. Płyty termoizolacji należy kleić do zagruntowanego za pomocą Siplast Primer Szybki Grunt SBS podłoża za pomocą specjalistycznego kleju bitumicznego Siplast Klej Szybki Styk SBS.

Prawidłowy wzajemny układ wszystkich tych produktów zapewnia szczelnie zaizolowany i ocieplony fundament. System BFI w rozdziale „Wybierz 1 z 64 rozwiązań" proponuje prawidłowy dobór tych wszystkich produktów i prawidłowe ich ułożenie względem siebie na elementach podziemnych budynku.

Mam nadzieję, że tak zaprojektowany fundament sprosta wszelkim zagrożeniom na które jest narażony i da pełna satysfakcję jego użytkownikom.

 

Pozdrawiam

Grzegorz Gładkiewicz, Doradztwo Techniczne, ICOPAL  S.A.


Z CZEGO NIE NALEŻY WYKONYWAĆ IZOLACJI POZIOMEJ?

(pytanie zamieszczone w MURATORZE, kwiecień 2010)

 

Witam! Mam pytanie odnośnie papy termozgrzewalnej HYDROBIT V60 S30. Czy powyższa papa termozgrzewalna może być stosowana do izolacji poziomej przeciwilgociowej podposadzkowej w miejscach: balkonów, tarasów? Jeśli tak, to w jakim dokumencie mógłbym dostać to potwierdzenie (aprobata, czy norma PN-EN...)? Jeśli nie, to jaką papę zastosować? Jaki produkt możecie mi Państwo polecić? Z góry dziękuje za szybką odpowiedź. Pozdrawiam.

Szymon R.  Wrocław

Szanowny Panie,

 

Papa HYDROBIT V60 S30 nie nadaje się do izolowania podziemnych części obiektów budowlanych w tym izolacji poziomych oraz wylewek betonowych na gruncie. Elementy budynku, takie jak ławy i wylewki, w pierwszych latach po wykonaniu budynku mogą osiadać. Przemieszczenia pionowe budynku mogą być znaczne. Dlatego na izolacje fundamentów i wylewek na gruncie należy używać wyrobów doskonale współpracujących z ruchami budowli. Papa V60 S30 jest wykonana z asfaltu oksydowanego (w temperaturze poniżej zera asfalt ten zachowuje się jak ciało stałe - to znaczy pęka) również osnowa tej papy to zaledwie welon szklany o gramaturze 60g/m2 . Welon ma rozciągliwość względną rzędu 4% - zdecydowanie za mało.  Ponadto papa ta jest produkowana w oparciu o PN-EN 13707;2006 czyli normę mówiącą o papach do hydroizolacji nadziemnych części budynków (dachy). Jakiekolwiek ruchy i [przemieszczenia budowli skutkować będą przerwaniem ciągłości papy, a tym samym awarią budowlaną izolacji wodochronnych wykonanych z nieodpowiedniego materiału (papy V60 S30). Naprawa tego rodzaju awarii jest często niemożliwa, a usuwanie skutków bardzo pracochłonne i kosztowne.

 

 

Poprzeczne pękniecie papy typu HYDROBIT V60 S42H powstałe na skutek zmiany kształtu dachu. W szczelinę bez trudności dostaje się woda powodując przecieki pokrycia oraz zawilgocenie termoizolacji w pokryciu dachowym.

 

Do izolowania podziemnych części budynków polecam Panu papę Fundament Szybki Profil SBS - jedyną na rynku specjalistyczną papę , której budowa wewnętrzna nawiązuje do zastosowań jej w izolacji podziemnych części obiektów budowlanych i produkowaną w oparciu o PN EN 13969:2006 (normę mówiącą o wyrobach do hydroizolacji podziemnych części obiektów budowlanych). Jest ona wykonana z elastycznego asfaltu modyfikowanego elastomerem SBS oraz posiada osnowę z włókniny poliestrowej nowej generacji o rozciągliwości względnej powyżej 50%.

 

Ponadto jest całkowicie odporna na przerastanie korzeni i korozję biologiczną (papa V60 S30 jest nieodporna na przerastanie pędów roślinnych - np już po 22 dniach zostaje na wylot przebita przez pędy skrzypu polnego).

 

 

Doświadczenie przeprowadzone w Palmiarni Ogrodu Botanicznego w Łodzi pokazało, że papy typu Hydrobit bez trudu są przerastane przez korzenie i młode pędy skrzypu polnego juz po upływie 22 dni. Może to skutkować kapilarnym podciąganiem wilgoci pod posadzki i w ściany budynku.

 

Zachęcam Pana do zapoznania się z naszą specjalistyczną stroną internetową www.fundament.icopal.pl , na której proponujemy zastosowanie naszego  systemu ochrony podziemnych części budynków z wykorzystaniem najnowszych materiałów o nazwie Bezpieczny Fundament Icopal. Na tej stronie znajdzie Pan wiele informacji zarówno o papie Fundament Szybki Profil SBS jak również o innych wyrobach wchodzących w skład Systemu. Znajdzie Pan również przejrzyste propozycje izolacji fundamentów w zależności od istniejących warunków gruntowo - wodnych jak również w zależności od uwarunkowań konstrukcyjnych budynku i zastosowanej termoizolacji. Imienna Gwarancja Jakości Icopal na papę Fundament Szybki Profil SBS , pod warunkiem zastosowania jej w Systemie Bezpieczny Fundament, wynosi 99 lat.

 

Pozdrawiam

Grzegorz Gładkiewicz, Doradztwo Techniczne, ICOPAL S.A.


OPTYMALNA HYDROIZOLACJA NA DACH PŁASKI
(pytanie zamieszczone w MURATORZE, marzec 2010)
 
Jestem inwestorem. Jaki układ powinienem zaprojektować na swojej hali ( dach płaski ) – dwuwarstwowy, czy jednowarstwowy ?, a może pokrycie bez-spoinowe ? Słyszałem opinię, że przy małym spadku są tym bardziej korzystnym rozwiązaniem, nie bez znaczenia jest też cena !!!

Marian S , Gdańsk

Zacznijmy od ostatniej kwestii, jeżeli chodzi o rodzaje pokryć dachowych na dachy płaskie to można je z grubsza podzielić na dwie grupy :
- pokrycia wykonywane z materiałów rolowanych ( jedno i wielowarstwowe ) – ale o tym za chwilę,
- pokrycia bezspoinowe z mas dyspersyjnych
Słów kilkoro na temat tej ostatniej technologii, otóż brzmi świetnie – ‘’bezspoinowe’’ po prostu rewelacja, jak słusznie Pan zauważył na minimalny spadek, nawet norma przewiduje tego typu pokrycie.
W normie znalazło się dlatego, że jest chyba jednym z najstarszych czy może lepiej najdłużej znanym na rynku rozwiązaniem; praktycznie każdy producent materiałów bitumicznych mógłby zaproponować tego typu rozwiązanie na bazie swoich produktów. Oczywiście różnią się one od siebie bardzo wieloma szczegółami ale zasada jest ta sama; jest to po prostu kilka warstw masy bitumicznej, w drugą lub trzecią montujemy wkładkę, natomiast w ostatnią zatapiamy posypkę –
to w największym skrócie cała ponadczasowa ‘’ technologia ‘’.
Nic innego tylko robienie papy na dachu; czy nie lepiej kupić wyprodukowany w optymalnych warunkach hal produkcyjnych, pod nadzorem technologów z zachowaniem reżimu technologicznego ?!
Proszę pamiętać, że aby wykonać pokrycie tzw. ‘’bezspoinowe ‘’na dachu powinniśmy nakładać warstwy np. grubości 1mm, proszę pamiętać, że utrzymanie takiej grubości w warunkach budowy jest praktycznie niemożliwe;
kolejny problem wtopienie w sposób równomierny siatki, znowu w warunkach budowy praktycznie niewykonalne;
i wreszcie wtopienie posypki w ostatnią warstwę – również niewykonalne, pamiętajmy że mamy do czynienia z warunkami typowej budowy, czy chcemy czy nie chcemy z dokładnością możliwą do wyegzekwowania,
pamiętajmy również, że wykonujemy te wszystkie czynności skazani na różnego rodzaju warunki atmosferyczne.
Te kilka przytoczonych praktycznych sytuacji powoduje, że uważam ‘’robienie papy na dachu ‘’ za niewskazane skoro można ją tylko ułożyć – myślę że właśnie ze względów ekonomicznych należy to rozwiązanie wykluczyć zwłaszcza na dużą połać nowego dachu.
 
A teraz zajmijmy się doborem właściwej technologii.
 
Druga grupa - materiałów - tych rolowanych umożliwia wykonanie technologii z zastosowaniem materiałów jedno lub wielowarstwowych.
Materiały przeznaczone do pokryć jednowarstwowych to przede wszystkim folie PVC, membrany TPO, EPDM, czy wreszcie papy przeznaczone do wykonywania pokryć jednowarstwowych. Zwracam uwagę, że jeżeli skorzystamy z technologii jednowarstwowej do powinniśmy zastosować właściwy materiał. O ile trzy pierwsze materiały stosowane są tylko w układach jednowarstwowych o tyle materiał bitumiczny stosowany jest również w układach wielowarstwowych, dlatego ważnym jest rozróżnienie aby nie stosować tych materiałów bezkrytycznie zamiennie. Materiały bitumiczne mają wpisane w dokumentach – przeznaczone do wykonywania pokryć jednowarstwowych.
Większość liczących się producentów materiały z takim przeznaczeniem produkuje na bazie wkładek kompozytowych ( włóknina poliestrowa + szkło – dwa w jednym ponieważ mamy tylko jedną warstwę ), materiały te jako termozgrzewalne-modyfikowane  są dodatkowo przeznaczone do mocowania mechanicznego. No i wreszcie grubość ponieważ jest tylko jedna warstwa, wskazane aby nie była mniejsza niż 4 mm. 
Wymogi technologiczno – techniczne, powodują przyjęcie założenia dotyczącego układu hydro-izolacyjnego jednowarstwowego.
Na pewno atrakcyjny ekonomicznie ( cena materiału, cena robocizny, czas realizacji itd. ), mniejszy ciężar pokrycia, jedna warstwa materiału zamiast dwóch.
 
I wymogi dotyczące zastosowania układu dwuwarstwowego .
Prawdopodobnie najlepsze pod względem technicznym rozwiązanie technologiczne – dwuwarstwowe pokrycie bitumiczne.
Umożliwia pokrycie warstwą podkładową całej powierzchni dachu, co pozwala na uzyskanie wstępnej szczelności a to z kolei na montaż np. technologii wewnątrz pomieszczeń, a następnie po wyprowadzeniu wszystkich przejść przez dach i montażu urządzeń na jego powierzchni – montaż warstwy nawierzchniowej ‘’na gotowo’’.
Pozwala na komfortowy zwłaszcza dla wykonawców – margines błędu – druga warstwa ( zapasowa ?! ).
Tworzymy optymalne rozwiązanie technologiczne dwie różne wkładki dające możliwość reakcji na wszelkie występujące na dachu zagrożenia wynikające z pracy dachu.
Około 10 mm warstwa bitumu modyfikowanego SBS, dająca dużo większą pewność co do trwałości i żywotności pokrycia, oraz odporności na wszelkiego rodzaju uszkodzenia mechaniczne.
 
Piotr Maciągowski            
             

JAKA PAROIZOLACJA NAD NIECKĄ BASENOWĄ?
(pytanie zamieszczone w MURATORZE, luty 2010)
 
Jak dokonać łączenia folii PE, zastosowanej jako paroizolacja nad niecką basenową, czy można zastosować płytę z wełny mineralnej dachowej  przyklejoną do paroizolacji i następnie papa podkładowa klejona do wełny , co pozwoliłoby na wyeliminowanie łączników mechanicznych z całej technologii, czy będzie to układ poprawny, jaki klej zastosować ?

Jan T.   Warszawa

Na bazie dotychczasowych doświadczeń dotyczących obiektów tego typu, pozwolę sobie na kilka uwag dotyczących technologii przyjętej w projekcie.
 
I tak po kolei, nie znalazłem w otrzymanych materiałach informacji co do mocowania warstw przekrycia, ale spróbuję ustosunkować się do projektu i Pańskich propozycji.
 
Elementem nośnym jest blacha trapezowa, ułożona na drewnianych-klejonych dźwigarach.
Folia PE przyjęta jako paroizolacja w projekcie nie jest najszczęśliwszym rozwiązaniem. Bardzo zasadne było pytanie o możliwość sklejenia folii PE, co świadczy o świadomości co do konieczności uzyskania szczelnej membrany, natomiast ani ten rodzaj paroizolacji jak wspomniałem, ani nie ma możliwości sklejenia tego materiału. Jedynym znanym mi sposobem jest zgrzanie ze sobą poszczególnych wstęg ( ale czy grubość i warunki budowy pozwolą na taki zabieg – raczej nie ), klejenie przeróżnymi taśmami obustronnymi, czy klejami jest również nieporozumieniem, ponieważ jest to tylko kwestia czasu kiedy takie połączenie się rozszczelni ; podobnie zwiększenie szerokości zakładów kompletnie nie jest  zabiegiem pozwalającym na uzyskanie lepszej szczelności.
Kolejnym elementem wpływającym na efektywność przyszłej paroizolacji są łączniki mechaniczne, które podziurawią regularnie ( 3-4 szt. na m2 ) ekran.
Przytoczone fakty powodują, że jak wspomniałem na wstępie dla obiektu o którym mowa tego typu paraizolacja jest nieporozumieniem.
Prawidłowo zaprojektowana i wykonana paroizolacja powinna być ciągła na całej powierzchni stropodachu i wykonana z materiału o dużej szczelności na przenikanie pary wodnej – tzn. o dużym oporze dyfuzyjnym – chroni przegrodę przed penetracją pary wodnej i skutkiem w postaci kondensacji wilgoci w przegrodzie.
W przypadku niecki basenowej i termoizolacji w postaci wełny mineralnej, kondensacja pary wodnej może spowodować obniżenie izolacyjności termicznej i trwałości przegrody, pogorszenie warunków higieniczno-sanitarnych i walorów estetycznych pomieszczeń pod stropodachem.
Opór dyfuzyjny materiału typu folia PE – grubości 0,2 mm wynosi około 66 ( mxhxhPa/g), folii aluminiowej grubości 0,02 odpowiednio 360, papy asfaltowej grubości 1,5 mm – około 120,
jak widać w przypadku konieczności wykonania odpowiedzialnej paroizolacji warto skorzystać z materiałów bitumicznych, a najkorzystniej bitumicznych z wkładką aluminiową ze względu na ich wysoki opór dyfuzyjny.
Równie istotny jest sposób łączenia aby wykonać szczelny ekran nad całą powierzchnią, więc albo papa zgrzewalna z wkładką aluminiową, albo samoprzylepna.
Warto również zastanowić się nad alternatywnymi rozwiązaniami termoizolacji ze względów o których (niebezpieczeństwo zwilgocenia, duży ciężar itd. ) wyżej, jak również możliwości klejenia samej wełny do jakiegokolwiek podłoża, czy wreszcie przytwierdzenia do jej powierzchni papy podkładowej.
Warto skorzystać z alternatywnych rozwiązań termoizolacji na przykład płyt EPS lub PIR . Oba materiały są produkowane z powłokami przygotowanymi fabrycznie pod bezpośrednie krycie papą poprzez zgrzewanie, bądź bezpośrednio poprzez zastosowanie materiałów bitumicznych samoprzylepnych.
Czyli odnosząc się do pytań zadanych na wstępie,
w przypadku obiektów basenowych ( czyli nad pomieszczeniami mokrymi o wilgotności powyżej 70% i ciśnieniu powyżej 16 hPa ), powinniśmy stosować paroizolację o odpowiednim oporze dyfuzyjnym, paroizolacja spełni swoje zadanie , jeśli będzie zapewniona ciągłość oraz uszczelnione styki.
Na poprawnie wykonaną paroizolację układamy termoizolację – przyklejamy do podłoża, dlatego warto skorzystać z układu klejonego – nie mocowanego mechanicznie – termoizolacje które zaproponowałem przyklejamy za pomocą klejów poliuretanowych lub bitumicznych.
Następnie warstwa papy podkładowej samoprzylepnej i wreszcie warstwa wierzchnia, którą zgrzewamy do podkładowej.
 
I już na koniec nawet przy zastosowaniu innej niż wełna termoizolacji ( nie chłonącej wody ), pozwalającej na zastosowanie układu klejonego; wykonaniu poprawnej paroizolacji, należy bezwzględnie pamiętać o zaprojektowaniu odpowiedniej wentylacji i przestrzeganie reguł jej użytkowania w trakcie eksploatacji.        

 

 

 
mgr inż. Piotr Maciągowski
Manager Sprzedaży Obiektowej
Icopal S.A.
 
mob. +48/601725479

TECHNOLOGIA REMONTU POKRYCIA DACHU
(pytanie zamieszczone w MURATORZE, kwiecień 2010)
 
Od kilku miesięcy metodycznie remontujemy po kilka tysięcy m2, słyszę różne opinie na temat właściwej technologii remontu pokrycia.    
Jako szef eksploatacji firmy  zajmuje się nadzorem nad tymi pracami.
Nasze hale produkcyjne o powierzchniach kilkudziesięciu tysięcy m2, w większości dachy szedowe w złym stanie technicznym – do natychmiastowego remontu.
Jaki sposób przeprowadzenia remontu jest tym optymalnym, czy układ z zastosowaniem papy wentylowanej oraz nawierzchniowej na włókninie poliestrowej jest właściwy?
Aleksander K . Białogard
Przedmiotem niniejszego opracowania są hale produkcyjne wraz z pomieszczeniami towarzyszącymi, należący do kompleksu obiektów firmy CYNO w Łodzi.
Powierzchnia połaci dachowej wynosi około 16 000 m2.
W dniu 09-09-2009 r. przeprowadzono wizję lokalną na dachu obiektu.
Stwierdzono, że pokrycie dachowe znajduje się aktualnie w złym stanie technicznym. Zaobserwowano liczne pomarszczenia , pęcherze i
lokalne pęknięcia ułożonych warstw papy. W miejscach pęknięć połaci dachowej zakorzeniła się trawa . Wierzchnia warstwa papy jest zniszczona działaniem słońca – ultrafioletu i podczerwieni. Powierzchnia dachu nosi ślady licznych, często chaotycznych napraw. Warstwy wewnętrzne ( pozostałości termoizolacji + płyta ) są mocno zawilgocone - przy nacisku w okolicach licznych otworów-pęknięć, powoduje się wypływ wody. Praktycznie cała powierzchnia dachu stanowi – (warstwy termoizolacji - w chwili obecnej w związku z zawilgoceniem – niewielka izolacyjność termiczna) – nasiąkniętą wodą gąbkę – powleczoną materiałem bitumicznym. Dzięki konstrukcji nośnej, którą stanowią płyty żelbetowe – cienkościenne, woda przedostająca się przez nieszczelne pokrycie i pozostałości izolacji termicznej spływa w najniższe miejsca w okolicach ścian szczytowych - powodując tam liczne, widoczne zacieki.
Opisany stan pokrycia zmusza do przeprowadzenia renowacji istniejącego pokrycia dachowego w technologii odpowietrzanej.
Układ warstw na dachu – pozostałości termoizolacji + wylewka betonowa + pokrycie papowe stanowi w formie nasiąkniętej wodą zbyt duże obciążenie dla konstrukcji szkieletu dachu ( znaczne ugięcie krokwi i płatwi ).
Jakiekolwiek miejscowe naprawy pokrycia przy takim stanie dachu są syzyfową pracą nie dającą w żadnym wypadku gwarancji szczelności.
Z uwagi na niekorzystny pod względem cieplno-wilgotnościowym układ warstw połaci dachowych, na wysoki opór dyfuzyjny pap nowej generacji
oraz na znaczne zawilgocenie istniejących warstw proponuje się wykonanie pokrycia mocowanego do konstrukcji podłoża w sposób mechaniczny przy użyciu papy MONOlight.
Kolejnym bardzo ważnym elementem skłaniającym do zastosowania technologii papy mocowanej mechanicznie z wkładką kompozytową jest ukształtowanie dachu, praktycznie na dachu szedowym przy spadku jaki występuje – inne rozwiązanie byłoby technicznym nieporozumieniem. 
Zwracam na ten fakt szczególną uwagę w nawiązaniu do dyskusji na temat możliwości zastosowania włókniny poliestrowej jako osnowy – to błąd.    
W omawianym przypadku z uwagi na rozmiar połaci dachowej i konstrukcję, jest to jedyny poprawny sposób naprawy, brak alternatywnej metody - układania papy metodą zgrzewania z podłożem nie jest możliwe, poprzez papę wentylacyjną tym bardziej, ze względu na fatalny stan dachu, wilgoć, odspajające się od podłoża warstwy starego pokrycia i wreszcie wspomniane szedy - uniemożliwiają zastosowanie układu zgrzewnego.
Układ wentylowany, mocowany mechanicznie daje możliwość właściwego przytwierdzenia do podłoża, czy wreszcie daje większą pewność prawidłowego odprowadzenia pary wodnej ze starych warstw i zabezpiecza przed ewentualnym zjawiskiem kondensacji pary wodnej wewnątrz pokrycia dachowego. Dla uzyskania takiego efektu niezbędne jest zamontowanie kominków wentylacyjnych w ilości ok. 1 sztuka na 100 m2 połaci dachowej.
 
W przypadku koryt oczywiście wszystkie prace pokrywcze należy przeprowadzić po zerwaniu starych warstw wraz z wylewką betonową, dotyczy to również fragmentów dachu najbardziej zniszczonych z ubytkami poszczególnych warstw, w tym przypadku pozostałości należy usunąć, oczyścić i wypełnić np. EPS 100.
W przypadku innych niż koryta miejsc należy minimalizować konieczność zrywania starych warstw, ograniczyć do miejsc rzeczywiście koniecznych, natomiast koryta – całkowicie oczyścić osuszyć, zgruntować Siplast Primerem Szybkim Gruntem SBS, następnie zgrzać warstwę papy podkładowej Glasbit G200 S40 i jako warstwę wierzchnią papę Monolight.      
 
 
Reperacja – przygotowanie istniejącego pokrycia papowego.
 
Istniejące pokrycie papowe należy oczyścić z kurzu i innych zanieczyszczeń. Pęcherze naciąć, podsuszyć palnikiem i podkleić. Fałdy pap ściąć lub naciąć i przykleić. Niewielkie nierówności podłoża zniwelować poprzez przyklejenie 2-3 warstw z asfaltowych pap podkładowych.
Wskazane jest podziurawienie starego pokrycia ( od 6 do 10 otworów na 1 m2 dachu ) celem udrożnienia i umożliwienia odprowadzenia wilgoci spod istniejących warstw papowych.
 
Pokrycie jednowarstwowe ( mocowane mechanicznie ).
 
Do pokryć jednowarstwowych należy zastosować papę mocowaną mechanicznie – MONOlight .
Zakłady podłużne o szerokości 12 cm i poprzeczne 12 cm zgrzewamy tak, aby nastąpił równomierny wypływ bitumu o szerokości ok. 0,5 – 1,0 cm. Zużycie materiału około 1,17 m2 papy na 1 m2 dachu. Łączniki mechaniczne należy rozmieścić wzdłuż zakładu podłużnego na całej powierzchni dachu, zwiększając ich liczbę w obrębie brzegu dachu, kalenicy i wokół urządzeń dachowych ( kominy, wentylatory, świetliki i inne ). Aby nie doszło do perforacji pokrycia stosujemy łączniki z podkładkami oraz płaskim łbem.
Liczba łączników mechanicznych powinna wynikać z obliczeń statycznych. W przypadku braku obliczeń, w pierwszej strefie wiatrowej można stosować : -w strefie środkowej dachu - 3 szt./m2, w strefie brzegowej dachu – 6 szt. / m2 , w strefie narożnej dachu - 9 szt. / m2.
W miejscach planowanego ustawienia kominków wentylacyjnych należy wyciąć otwory w układanej warstwie papy o średnicy zewnętrznej wlotu kominka u podstawy . Papę należy dokładnie zgrzać do kołnierza kominka.
Styk papy z wlotem kominka należy dodatkowo uszczelnić wykorzystując uszczelniacz trwale plastyczny – Siplast Szpachla Szybka Izolacja SBS lub Siplast Kit Szybka Izolacja SBS.
Obróbki attyk, kominów i innych elementów występujących na dachu ( połączenie płaszczyzny poziomej z pionową ) zaleca się wykonać w układzie jednowarstwowym, stosując również papę polimerowo-asfaltową na osnowie z włókniny poliestrowej wzmocnionej – MONOlight .
 
Wszystkie obróbki wykonać zgodnie z zasadami sztuki dekarskiej.
 
Opisana technologia umożliwia poprawne zamocowanie papy pokryciowej, stan dachu – bardzo duże zawilgocenie jest przyczyną konieczności umożliwienia bardzo dobrej wentylacji ale jednocześnie wyklucza możliwość zastosowania jakiegokolwiek układu nie wentylowanego. Kolejną konsekwencją obecnego stanu pokrycia jest konieczność zastosowania papy przeznaczonej do pokryć jednowarstwowych – ze względu na konieczność bardzo starannego przygotowania powierzchni – tj. wykonania min 6 otworów na 1m2 dachu przez wszystkie zawilgocone warstwy celem umożliwienia wyschnięcia dotychczasowego pokrycia – łącznie z warstwą termoizolacji – w związku z tym mamy do czynienia praktycznie z pokryciem jednowarstwowym ( trudno mówić o szczelności starych warstw ) – dlatego należy zastosować papę przeznaczoną do tego typu pokryć – jednowarstwową ( patrz. Aprobata Techniczna )
 
Wymienionych cech nie spełniają papy tradycyjne ani papy termozgrzewalne, ani oczywiście różnego rodzaju materiały przeznaczone do konserwacji - materiały ciekłe - należy zastosować papę termozgrzewalną – modyfikowaną SBS - mającą gwarancję 10 letnią.
 
Stan dachu zmusza do zastosowania najnowocześniejszej technologii wykluczając tym samym jakiekolwiek wątpliwości co do prób naprawy w inny sposób – ponieważ jest to niemożliwe – a pociągnie za sobą koszty; nawet jeżeli mniejsze – to będą to środki zmarnowane.
      
Reasumując z uwagi na istniejące realia konstrukcyjne i materiałowe proponuje się na omawianej hali wykonać renowację istniejącego pokrycia dachowego poprzez ułożenie na nim jednej warstwy papy modyfikowanej SBS – przeznaczonej do pokryć jednowarstwowych, z wkładką z włókniny poliestrowej o gramaturze 250 g/m2 stabilizowanej siatką szklaną, przeznaczonej do mocowania mechanicznego, grubości 5 mm – MONOlight, mocowanej do konstrukcji podłoża ( płyty żelbetowe ) w sposób mechaniczny – tak wykonaną konstrukcję należy odpowietrzyć kominkami wentylacyjnymi.
 
Remont pokrycia dachowego poprzedza wykonanie takiej liczby odkrywek , najlepiej w miejscach pęknięć i wybrzuszeń, która pozwoli na określenie grubości i rodzaju układu warstw i umożliwi dobór odpowiednich łączników mechanicznych – co zostanie wykonane przez poleconą firmę Autoryzowaną Icopal S.A. – Zduńska Wola.
 
 
Z poważaniem
 
Piotr Maciągowski

< 1  2  3  4 >